निळसर पक्षी..

कधीचा, कुठेतरी हरवलाय.. आज एक पक्षी निळसर..

ती बावरलेली.. खुळावलेली.. सगळंच धूसर धूसर..

तिची आर्त तगमग, उलघाल.. त्याच्या विरहाचा असर..

डोळे मिटले तरीही, नजरेसमोर.. अवघे शून्य निळसर..

भिनलेले रवीतेज रोमारोमात,  अन् निळी सावळी बाधा..

तो मेघ श्यामल सखा तिचा अन् ती तर बावरली राधा..

नजरेची तहान शमेना तिच्या अन् तो पाणवठाच साधा..

अवचित अवतरला तो समोर अन् तिची उडलेली त्रेधा..

तो नसताना किती त्या शंका अन् किती ते अधीर बोल..

अन् आता तर.. भिनलेली नशा, अंतरंग खोल सखोल..

या अवनी च्या सारिपाटावर एक अचूक दान अनमोल..

त्या निळसर पक्षाच्या रंगाने, माखलेला अवघा खगोल..

तानपुऱ्यावर तिची भैरवी, तो तर बहरला निशिगंध..

ती थरारणारी लतिका अन् त्याचा उन्मत्त राकट बंध..

ती आज तलम शांभवी, त्याची नशा हुकमी मुक्तछंद..

पळभर विरह सोसवेना, कसा हा निळसर पक्षी बेधुंद..

-- © अवनी गोखले टेकाळे