एक भास, एक श्वास, शेवटी मरण इतकंच..
एक दाह, एक देह, शेवटी सरण इतकंच..
Sunday, June 7, 2020
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
मी अवनी गोखले - टेकाळे. मध्यम वर्गीय माणसाचं चाकोरीबद्ध आयुष्य कागदावर उतरवते.. तुमचेच रहाट - गाडगे माझ्या लेखणीतून.. फार काही fantasy नाही.. कोणी खलनायक नाहीत.. नायक किंवा नायिका असतील गोष्टीला तर तेही सरळ धोपट मार्गावरून चालणारे.. रोज आपल्या भोवती भेटणारे.. म्हणून बऱ्याच गोष्टीत विशेष नाम नाही.. फक्त सर्वनाम आहे.. तो ती किंवा ते .. गर्दीतले चेहरे.. तरीही त्यांना काही स्वप्न आहेत.. त्यांनाही आवाज आहे.. तोच आवाज घेऊन आले आहे.. तुमच्यातलीच एक.. तुमचाच आवाज.. अवनी गोखले - टेकाळे
Search This Blog
Labels
- १०० शब्दांची गोष्ट (10)
- Cyber च्या विळख्यात (3)
- Daughter's school (2)
- hobbies (10)
- Mumbai Local (2)
- technical help (4)
- अमृतवाणी (8)
- आठवणी (10)
- आवाज (2)
- ऋतू हिरवा (1)
- ओव्या (2)
- कथा (8)
- कविता (35)
- गंध प्रहराचे (2)
- घरघुती प्रसंग (3)
- चारोळ्या (8)
- चित्रवर्णन (2)
- जाऊ तिथे खाऊ (15)
- पत्र (1)
- पुस्तक वाचन (4)
- बंध मैत्रीचे (5)
- लेख (22)
- विचार (24)
- शेर (4)
- स्मिता काकूंच्या संग्रहातून (4)
No comments:
Post a Comment