हे मुंबई.. तू माझी lifeline आहेस..

तू स्वप्न बघायला शिकवलेस.. त्यांना पूर्ण करायचा मार्गही तूच दाखवलास.. प्रत्येक मिनिटाची आणि प्रत्येक रुपयाची किंमत तू शिकवलीस.. वेळ आणि पैसा कमवायची वाटही दाखवलीस.. माज आला तर जमीन दाखवलीस.. खचले तर आभाळ दाखवलंस.. सुख आणि दुःख याच्या बरोबरीने थकव्याने सुद्धा डोळ्यात पाणी येत हे दाखवून दिलंस आणि ते अलगद झेलणारीही तूच होतीस.. तू खूप वेगवेगळ्या प्रकारच्या माणसांना भेटवलंस.. माणसं वाचायला शिकवलीस.. लिहायला विषयही दिलेस.. तळहातावरच्या रेषांमागे धावायला शिकवलेस.. मध्येच तीच मूठ उलटी करून "time please" म्हणायला शिकवलेस.. तुझ्या पोटातल्या या एका ठिपक्याला त्याच्या अस्तित्वासकट उभे राहायला शिकवलेस. माझी कर्मभूमी म्हणून मला तुझा खूप आदर आहे.. हे मुंबई.. तू माझी lifeline आहेस..